باید بپذیرم که بپوشم کفنم را
خالی کنم از خویش شبی پیرهنم را
باید بسپارم به تو اینبار تنم را
فرصت بده تا مادر خوبی بشوم یا
تغییر دهم یک شبه قوس بدنم را
پیراهنه مردانه در آغوش بگیرم
ثابت کنم این بار فقط زن شدنم را
مردی که لبش را به تمایل بکشاند
شرمنده کند بوسه ی سرد دهنم را
باور کنم از تو متولد شده ام تا
پنهان کنم از خویش لباس کهنم را
یا قول بگیرم که تو باشی و طنم بعد
یک عمر در آغوش بگیرم .طنم را
شما می توانید پیشنهادات خود را درباره ی شعر بالا در کادر اعلام نظر بنویسید