کتوک شعر میناب

( کتوک )

شهرِ مینو جولیکِ اِستعدادِن

رسم و رسومی پیشنبه بازارِن

سرگذشتی وا رَمز و رازِن

مینوی تو کاری اُستادِن

گلی مِثِ گُلِ کا شا نن

مردمی ای حسودی هم اَ نا لِن

شاعِرُنی اَ گن ولی ای گل اَ گن

بلبُل اَ گن عاشق اَ گن معشوق اَ گن

نا گَن طرح و کار  خُنَه مونین

جونن عاطل و باطل کارو پیشه شونین

ناگَن شهرشُون بر بادِن

جای اَجِنَّه و ارواحِن

یَه لقمه نُن وا جن کندِن در اَتارِن

نُخبه اُنی تو مخروبَه سر خو اَگنارِن

اَگَه کتوکِ بشکردی نِگامو اَکه

خِرمِ دَماغِ چوکی لمس مو اَکهِ

پَچِ جُمه دُختی شمار مو اَکهِ

تو سردِ بشکرد بی پتو خو مو اَکه

آوخت مو اَفهمی شعرِ خو چطو بگیم

واچه بگیم وا کِه بگیم

شعر روز گفتِن به مینوی نُن نابو

مِثِ صالح سنگ بُر دِگه پیدا نابو

باوا اَگیت زبُنی بند نابو